Me ndarjen nga jeta të Prof. Akademikut Tahir Emrës, kultura dhe arti shqiptar humbi një nga figurat e saj më të ndritura. I cili deri në momentin e fundit të jetës nuk ju nda krijimtarisë artistike të cilën e kishte vokacion shpirtëror. Ishte piktor i fundit, të brezit më të vjetër dhe më të ndritshëm të artit figurativ në Kosovë, që i vunë themelet e para të artit bashkëkohor. Që nga sot e përjetësisht ndahet nga familja, shoqëria dhe piktura të cilën shumë e adhuronte dhe e përjetonte si pjesë përbërse të shpirtit jetësor.
Profesor, Akademik Tahir Emra la gjurmë të pashlyeshme në fushën e pikturës, duke sjellë një qasje novatore në peizazhin artistik të Kosovës dhe më gjerë. Karriera e tij e gjatë dhe e frytshme u shqua për përkushtimin ndaj vlerave të artit dhe pasqyrimit të bukurisë së jetës përmes ngjyrave dhe formave unike. Prof. Tahir Emra nuk ishte thjesht një artist, por edhe një mësues dhe mentor i shumë brezave të rinj që u frymëzuan nga pasioni i tij për artin. Ekspozitat e tij, që përfshinin një gamë të gjerë temash, ngjallën admirimin e publikut dhe kritikës, duke e vendosur emrin e tij në mesin e piktorëve më të njohur të kohës. Përtej kontributit artistik, Emra u shqua për thjeshtësinë dhe urtësinë e tij. Ishte një njeri që jetoi me përulësi dhe që mbetet një testament i gjallë i shpirtit krijues dhe pasionit të tij për të bukurën.
Me dhimbje dhe respekt të thellë, ne i japim lamtumirën një njeriu që dha gjithçka për artin dhe kulturën tonë. Prof. Tahir Emra do të mbetet gjithmonë një emër i paharruar në historinë e artit shqiptar. Puna e tij do të vazhdojë të frymëzojë breza të ardhshëm, ndërsa kujtimi i tij do të ruhet përjetësisht në zemrat tona.
Me një dhimbje të thellë dhe një ndjenjë humbjeje të paimagjinueshme, sot i drejtohemi kujtimeve të dashura për Prof. Tahir Emrën, një njeri të cilit jeta e tij ishte një dritë udhëheqëse për shumë gjenerata të studentëve të Akademisë së Arteve. Prof. Tahiri ishte më shumë se një emër; ai ishte një simbol i shpresës, guximit dhe dashurisë për artin dhe njerëzit.
Lindur në një familje të vjetër qytetare nga gjiri i së cilës kanë dalë mësues-pishtarë të parë të arsimit dhe themelues të disa shkollave të para shqipe në rrafshin e Dukagjinit dhe të Malësisë së Gjakovës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, Shkollën e Mesme të Artit në Pejë, ndërsa Akademinë e Arteve (1966) dhe studimet pasuniversitare në Beograd. Më 1967 u zgjodh ligjerues, pastaj profesor në SHLP në Prishtinë, ndërsa me 1974 mësimëdhënës për vizatim dhe pikturë në Akademinë e Arteve të Universitetit të Prishtinës. Mbajti lëndën e vizatimit dhe pikturës edhe në Universitetin e Tetovës 1994 2004.
I takon brezit të parë të krijuesëve të artit pamor të Kosovës. Është piktor kolorist i peizazheve, enterierëve dhe natyrave të qeta. Në ciklet e para trajton motive kosovare, peizazhe, kompozime me tematikë sociale, të zbërthyera në cikle, me shprehje ekspresive deri te abstraksioni gjeometrik. Veprat e tij gjenden në shumë galeri e muze, në Institucione dhe koleksione private. Është fitues çmimesh dhe mirënjohjesh: Cmimi i Nëntorit i Prishtinës, 1970 i mirënjohjës në Biennalin e 13 në Aleksandri (1980), , çmimi special i Akademisë së Arteve në Beograd 1966, pastaj çmimi i Dhjetorit në Prishtinë 1972, dhe shumë çmimeve tjera për vizatim dhe pikturë.
Cikli me peizazhe, natyra të qeta, Elegji për Kosovën”, Drama Kosovare janë vepra që dëshmojnë për talentin dhe virtuozitetin e krijuesit i cili që nga veprat e para shkollore, sidomos nga shkolla e mesme e arteve e deri në këto të fundit të kohës së vonshme të tij kanë një rrugëtim, një histori të bujshme, një pasqyrë e realitetit kosovar me shumë protogonist atdhetareskë e deri të Përkujtimet e përsonaliteteve me të shquara si historike e po ashtu të miqëve, bashkohanikëve të autorit.
Tahiri e kuptoi që nga mosha e hershme se jeta shpesh paraqet sfida të mëdha. Në një mjedis ku mundësitë ishin të pakta, ai arriti të krijonte një rrugë për veten dhe të tjerët. Me ndihmën e prindërve të tij, ai u rrit me vlera të forta, duke mësuar rëndësinë e punës së palodhur dhe solidaritetit. Pasioni i tij për dijen e shoqërisë dhe artin e bëri atë të angazhohej në aktivitete kulturore që do të ishin thelbësore për formimin e tij.
Tahir Emra ishte një njeri me një zemër të madhe dhe një shpirt të jashtëzakonshëm. Ai kishte një aftësi unike për të lidhur njerëzit dhe për të krijuar një ambient ku secili ndihej i mirëpritur. Me një buzëqeshje të ndritshme dhe një fjalë ngushëlluese, ai dinte si të shëronte plagët e shpirtit të atyre që e rrethonin. Çdo takim me të ishte një rast për të ndjerë ngrohtësinë dhe përkrahjen e tij. Ai ishte aty në momentet më të vështira, duke ofruar mbështetje dhe një dëgjues të vërtetë për ata që ishin në nevojë.
Pasioni i tij për artin dhe kulturën ishte një tjetër dimension i jetës së tij. Prof. Tahiri besonte se kultura është ajo që na lidh si shoqëri dhe që na ndihmon të kuptojmë më mirë veten dhe botën përreth nesh. Ai ishte një promoter i palodhur i artit, i cili eshte angazhuar në ruajtjen dhe promovimin e traditave kulturore. Ai e dinte se sa e rëndësishme ishte të mbajmë gjallë identitetin tonë kulturor.
Një përkushtim i veçantë i Prof. Tahirit ishte gjithashtu për rininë. Ai investoi shumë kohë dhe energji në zhvillimin e programeve që ndihmonin të rinjtë të realizonin potencialin e tyre. Si mentor, ai ishte një burim i madh inspirimi për ata që kërkonin udhëzim. Me durimin dhe mençurinë e tij, ai udhëhoqi shumë të rinj në rrugëtimin e tyre të jetës, duke i ndihmuar të shihnin ëndrrat e tyre si të arritshme.
Tahir Emra besonte se rinia është shpresa e shoqërisë dhe se ata kanë fuqinë për të sjellë ndryshimin. Ai inkurajoi ata të angazhoheshin në aktivitete sociale, të kontribuonin në komunitet dhe të ishin liderë të së ardhmes. Puna e tij në këtë fushë do të mbetet një trashëgimi e fortë, duke ndihmuar breza të tërë të rriten dhe të bëhen individë të suksesshëm.
Dhe ndonëse jeta e tij u ndërpre, trashëgimia e tij do të jetojë përjetësisht në zemrat e atyre që e njohën. Një njeri i jashtëzakonshëm, ai na mësoi se jeta është një dhuratë dhe se çdo moment është një mundësi për të bërë diçka të mirë, për të dashuruar dhe për të ndihmuar të tjerët.
Le të kujtojmë Prof. Tahirin për atë që ai ishte: një njeri i dashur, një frymëzim dhe një shembull i paepur i asaj se si duhet të jetojmë. Le të ndjekim trashëgiminë e tij duke vazhduar të punojmë për një botë më të mirë, duke nderuar kujtimin e tij me veprat tona të mira.
Pusho në paqe, Prof. Akademik Tahir Emra. Ti do të na mungosh gjithmonë, por kujtimi yt do të jetojë në çdo veprim të mirë që ne do të bëjmë. Ti ishe një ndihmës, një udhëheqës dhe një mik i përjetshëm për ne të gjithëve.
Lavdi për punën dhe veprën e profesorit!
Jemi krenar që e patëm në mesin tonë!
Të qoftë i lehtë dheu i Kosovës!
