Po. Kalosh Çelilku, nuk e di, a është Ditë
Apo, Natë! Mes bërllokut, në Shkup?!
Edhe , pse: është Natë: Ai mendon, Ditë
Përtej, Diëts Nesërme, në “Qafë-Thanë”.
E hap teleefonin celular; ëshët Natë?!
Përtej, Diëts Nesërme vazhdoj gjumin.
Kapërcej Ditën e Sotshme. Zgjohem
Ikë, nga ëndërrat e tmerrshme. Xhindet.
E vazhdoj çmendurinë. Ditën e Nesërme
Kalosh Çeliku, i çmendur me ëndërrime kufiri:
E vazhdon, Ditën e Nesërme me ëndërra…
(Vogëlushja më tha:
të dua pak)
(D. B.)
Vogëlushja, më tha: Të dua pak
Mikja të do shumë. Cuca Boheme.
Nuk e xhelozoj Gruan tënde - verë
E di. Mikja e xhelozon. Edhe mua.
Vështirë e kam të flas për Cucën Boheme
Ende nuk e njoh. Vetëm njëherë jemi takuar
Në „Grand „. Gjithë kohën më vodhi me sy...
(Ndjekje me telefonë celularë)
(D. B.)
Unë u vonova. Ajo më priste në Tavernë
Kafe galeri, atë ditë „Koha“. Erdhi.
Shumë vonë. Ajo më kishte ikur
E kërkoj si burrat në telefonin celular:
„Personi, që kërkoni nuk ka qasje në rrjetë“.
Pas dy orëve: - „Alo, Ujku?“ Po, i përgjigjem.
- Ku je? Tri orë po të kërkoj nëpër Qytet:
Ec shpejt! Të pres në hotelin „Iliria „!
Nisem. E gjej në tavolinën ku rri unë gjithmonë
„Bejbi“, me thotë: Sot u binda se jam e çmendur.
Gjithë këto burra të bukur nëpër Qytet. E unë:
Të kërkoj Ty me orë?! Babasheh, je „Bejbi“.
Hajmali të fortë më ke varur për qafe. Që,
Nuk mund ta zgjidhin as njëqindë hoxhallarë.
Unë pi një shtamë me verë. Ajo pi një çaj mali
E përfundojmë ndjekjen me telefonë celularë.
Ajo turret pas burrave. E unë, pas grave...
