Më kujtohet
Më kujtohet im atë
Kur ulej në tryezë,
Na mblidhte ne fëmijëve
Për rreth e na thoshte,
Dëgjoni fëmijët e mi
Atë që e humba unë
Ju jeni ata që do t’a gjeni,
Duke punuar së bashku
Prandaj, hani atë që keni
Dhe atë që nuk e keni…
Më kujtohet ajo kohë
Shkoja të shisja farishte
Edhe derë në derë,
Dhe nga e gjithë kjo
Do mësoja shumë gjëra,
Por kishte të atillë
Dhe të pa mëshirë
Që ma përplasnin derën
Duke më përzënë
Dhe duke më fyer.
Çdo e keqe kalon
Nëna na thoshte,
Dhe do bëhët mirë,
E kemi një copë tokë
E përziejmë me diell
Ia shtojmë pak shi,
Do mbjellim barishte
Pemë e perime
S’bashku në përqafime,
Do bëjmë gjellëra të mira
Të shishme e të lira,
Do ngrisim dhe një shtëpi
Të bukur për bamirësi,
Të dhurojmë dashuri
Buzëqeshje e lumturi
Nuk do ndjejmë fare uri.
