Them, do largohem prej teje
As në ëndërr nuk dua të shoh,
Edhe pjellën tënde e shantazhon
Pastaj kthehesh, tjetrin e ankon.
Plagët ende të freskëta kullojnë
Dhembjet e moçme nuk fashiten,
Veriu në vorbull gjethet i zhbinë
Ia vjedhin Ibrit, ujqërit melodinë.
Sikur edhe dielli plak, përgjumet pak
Duke lozur me ëndërrat e blerta,
Mbi plagët e reja therrin të vjetra
Fshehur pa pritur, hynë dikush pa trokitur.
Përplot fëmijë ngjitur dorë përdore
Zëri i tyre buqet shtigjeve të reja,
Si kallij që lakohen nga fuqitë e erës
Ua ndalin buzëqeshjen lojrat e egra.
Melodia e sëcilit tingëllon këngë në vete
Që i drejtohet një bote plot me gjallëri,
Zogjtë ndihen të lumtur dhe të qetë
Atëherë kur të lirë do këndojnë mbi degë.
