Ishe mendjendritur e i durueshëm sikur idhulli Yt, Pjetër Bogdani.
I hajthëm, por ambicioz e zemërçelik.
Largpamës e kujdesshëm në çdo hap.
Në kohë stuhish e dallgësh vatrën ndezur e mbajte.
Me gjakftohtësi e me besim të plotë në vetvete e ruajte unitetin në popull.
Me urtësi e maturi ia çjerre maskën xhelatit.
Dy krahët e Atdheut të pushtuar nga korbat serbo-sllavë, e të vrarë nga vetvetja në një sofër i bashkove.
Qiellin e mbuluar nga tymi e të skuqur nga flakët e qetësove.
Tokës ia ktheve ajrin e freskët dhe rrezet e ngrohta të diellit.
Maleve të djegura mugullimin, e fushave të shkrumbuara gjelbërimin.
Me durim e mjeshtëri ua dogje turinj dhe putra pushtuesve shoven,
bijë të Grashaninve, Pashiqve, Çubrilloviqve, Andriqve dhe Qosiqve.
Pas dekadash-shekuj Kosovën, e ktheve nga Lindja në Perëndim.
Heroizmin askujt s’ia mohove. Miq e Aleatë deri në vdekje i nderove.
Ishe dhe do të mbetesh model burri fisnik dhe udhëheqësi shembullor !
Duke qenë i tillë u bëre Kaptinë e veçantë e historisë sonë të lavdishme!
ARIF EJUPI
