Nuk është ditë hareje ,as gëzimi!!
Nuk dua të mirrem,me ata që ngren dollin!!
Erdhën si e liga,mbesin mjerimi!!
Ata,që në kor, ishin një zë me barbarin!!
Është datë e rëndë dhimbje, lavdie!
Nuk është ditë feste!!
Ti,o i urti ,riktheve NAM Dardanie!
Për njeriun Engjëll që zemërat me dashuri ndezte!
Për ty,e ata që të besuan
për mitin e rremë,që e bëre pluhurë
për miqtë e përjetshëm,që të ndëgjuan
në kohërat më të vështira,ditën (DD),të duhurë!
Sa rrena e rrena paturpësisht thurur!!
Mbi to krijuar realitet të ri!!
Emëra e gjoksa përvetësuar, me tanët mburrur
Por ti, ti o i urti ynë të gjitha i bëre hi
Asnjëherë s’u morre, me emëra e intriga!
As me hiena,të përlyer në gjak,ata të ndyrë!
Ishin,oooo…ishin kohë shumë të liga!
Të veprohej,vetëm e vetëm për njerëzit e shtypur, kombin e lirë!!
Ai që dhimbjenë qytetare ndjeu!!
Me te lindi, frymoj!!
Vleu e vlen, nam e shekuj të humbur riktheu!!
Njerëzia si abetaren lexoj!
Zemërat e ngrira nxeu!
Në univers, butësia engjëlli njeriu shkoj!!
Urë për tokë e qiell!
Mirësia të gjitha në një unisoj!!
Rrëzo sërish, i saji DIELL!
Përmbi yje, Hënë, i qetë në PAQE!!
Dashurin ndaj kombit përjetësoj!!
Shpirtndrituri ynë, urtaku dy gishtrinjë fytyrë, me të bardhat faqe!!!
LAVDI!!!!
