Për ty shkruaj poezi, për ty
ti je personazh aty,
dhe je e para që e lexon,
dhe prap e para që më frymëzon.
Ti më thua përshtypjet e së parës
dhe unë shkraj poezinë e radhës.
Dhe, të kam thënë një ditë kjartë
më vlon përbrenda dëshirë e zjarrtë
të t'shoh, të t'kam, të flas me ty
të t'prekë, të t'ndjejë, të jam me ty!
Dhe, kur përball me ty u gjenda
desha të t'them edhe ndryshe të dua
desha të t'them se ma ka ënda
të t'ha, të t'pijë, të t'kam brënda!
Je e veçantë, prandaj të dua.
Të dashuroi dhe çmendëm për ty!
Dhe mbes pa mendë po prap të dua,
të dashuroi edhe kur kam mendë pak
apo aspak,
Dhe, të dua me zemër,
po edhe kjo zemër e ngratë
se ç'më digjet flakë
për ditë e për natë
pak e ngapak,
për ty!
