Kjo thënie nuk është e tanishme, por qarkullon në shkrimet serbe që nga koha e pas Konferencës së Shën Stefanit; dhe qarkullon ende sot e kësaj dite. E tmerrshme!
Kishte me qenë e vetmuar sikur mos t`ishte bartur në kancelaritë evropiane dhe sikur mos t`ishin mbyllur sytë nga Evropa; mbyllje syve me qëllim! Sepse ne as atëherë e as sot nuk kemi mundur ta bindim Evropën që nuk jemi mbetje osmane. Po, po “mbetje osmane”!
Kujt t`ia mbyllim gojën së pari? Evropës “dashakeqe”, serbit, grekut apo shqiptarit dashakeq?
Po, pse shqiptarit ? sepse kështu shkruhet nga vet shqiptarët: “Duke e parë shkatërrimin e Perandorisë Otomane në Ballkan, fuqitë e mëdha evropiane të frikësuara nga dalja e Serbisë dhe Greqisë në Adriatik; pas Kongresit të Berlinit, austriakët i zhvilluan disa projekte që nga myslimanët dhe të krishterët albanofon të krijojnë kombin shqiptar. Austriakët i shkruan tekstet e para për shkollat shqipe, austriakët e vjedhin Skënderbeun , shenjtorin e krishterë serbo-malazez dhe e shndërruan në hero nacional shqiptar, i mësuan shqiptarët të shkruajnë me shkronja latine dhe i mësuan se si të jenë armiq kundër Serbisë, Greqisë dhe Turqisë“’ (Olsi Jazexhi )
Edhe kjo: “Shteti i formuar nga Evropa i quajtur Shqipëri, e kishte për qëllim vetëm “civilizimin “e myslimanëve në shqiptarë…. Marionetat, në krye të Shqipërisë që nga Princ Vidi, mbreti Zog e deri tek Edi Rama janë munduar të minimizojnë rolin e islamit në Shqipëri. Mu këtu ishte edhe arsyeja e vrasjes se Esad Pashës nga agjentet e Italisë, sepse Esadi ishte dhe mysliman e edhe mik i Serbisë.” (O.Jazexhi)
Edhe kjo: “Problemi i banorëve të Shqipërisë Otomane për t’u bërë shqiptarë dhe ndarë nga koncepti i ‘turkut’ ka qenë i madh. Edhe në Shkodër ku katolikët dhe myslimanët, moralisht dhe shpirtërisht ishin thjeshtë turq edhe kaurë. Hafiz Dalliu tregon që në vitin 1908 kur Refik Bej Toptani që ishte kryetar i Xhemijetit (Xhon Turqve) të Tiranës dhe një nga pak propagandistët e shqiptarizmit, nisi të shpërndajë disa abetare me germa latine në qytet, u përballë me rebelimin e popullit, hoxhallarëve, oficerëve, qeveritarëve, tregtarëve dhe pasanikëve. Një nga myderizat e sajoi edhe një vjershë: Në rrugët e Tiranës, fëmijët ju bërtisnin ‘shqiptarëve’ ‘Ngordhi shqipja jahu!’ Ndërsa halldupët e Tiranës këndonin: Gjithë të zezat i kam punue / por shqip shyqyr s’kam këndue. Bile katunaria e Tiranës, e cila ishte urdhëruar nga Xhon Turqit e Tiranës për të vrarë ‘kaurët shqiptarë’ kur del në qytet dhe takojnë Refik Bej Toptanit e pyesin: - zotni, po na thonë se jeni ba shqiptar. “
Pra qartas shihet se ne vet e mohojmë të shqiptarinë tonë.
“Mosnjohjen e konceptit të shqiptarisë e rrëfen edhe Dom Ndoc Nikaj në kujtimet e tija, ku ndër të tjera tregon se fanatizma fetare kishte bërë ‘myslimanët… të lidhur me rrajë me besimin muhametan që nuk e dallonin dot në kujtim se shkëputja nga sundimi i Sulltanit ishte sikur mohimi i besimit të tyne… Shqyptar n’atë kohë, prej të shumtëve, ishte një fjalë që i përshtatej vetëm Krishtianëve.’ Këtë fakt e tregon edhe Eqrem Bej Vlora i cili tregon se: botëkuptimi i shumicës dërrmuese të shqiptarëve në vitet 1900 deri 1906 ka qenë për të ardhur keq. Askush nuk e ndjente veten pjesëtar të një populli: kudo që të ishte popullsia ndahej në dy kampe, të ndara e të prera si me thikë. Në njërin bënin pjesë ato tre të kartërta që pyetjes se çfarë ishin, i përgjigjeshin ‘turk, i qofshim falë Zotit’… çereku tjetër, shqiptarët ortodoksë dhe hera herë, (por rrallë) edhe katolikë quheshin gjaurr (kaurrë), emërtim që jo vetëm i përçmonte, por edhe i ndante nga tërësia e popullit shqiptar, si një element i ndryshëm, madje, do të thosha i huaj.”
Po sot? Edhe sot , Mero Baze shkruan ato çka i thonë: Olsi Jazexhi, në një intervistë për gazetën Tema, thotë se shqiptarët, deri para vitit 1912, kanë qenë turq. Madje, sipas tij, ka qenë Perandoria Osmane ajo që krijoi kombin shqiptar. Kësisoj pretendimesh vazhdimisht ka shfaqur Akademia Serbe ndaj shqiptarëve.
Për të, Skënderbeu dhe Nëna Tereza janë figura fetare, ndërsa Rilindja e Naim Frashërit e sajoi Skënderbeun.
“Në Shqipëri dhe Kosovë myslimanët përbëjnë shumicën e nuk mund të pranojnë si heronj figura nga propaganda katolike”, thotë ai. “Kur qeveritë në Kosovë dhe në Shqipëri mundohen të imponojnë një fe dhe të poshtërojnë një tjetër, njerëzit reagojnë kundër figurave që nxisin përçarje”. Jazexhi thotë se “kemi qenë Turqi” deri në vitin 1912. Sipas tij, Perandoria Osmane nuk i ka pushtuar shqiptarët.
“Shqipëria është pjellë e Turqisë evropiane”, thotë ai, duke shtuar se historinë na e kanë shkruar italianët e austriakët. Ndaj, shprehet se shpreson se historia do të rishikohet dhe se në tekstet shkollore “do të mësojmë që përpara vitit 1912 kemi qenë osmanë, se Perandoria Osmane nuk ka qenë e keqe siç tregon historiografia katolike”.
Serbet shkruajnë: Kështu turqit në luftën e tyre kundër serbëve i angazhuan serbet e islamizuar dhe te shqiptarizuan nga Rashka, Mali i Zi , Hercegovina Bosnja dhe Kosova. Pra, të gjithë armiqtë e serbëve i shfrytëzojnë serbët e islamizuar dhe të shqiptarizuar, të cilët sot janë ata që quhen “Shqiptar” në Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi dhe në Shqipëri.
Kur edhe mediumet tona shkruajnë se “shqiptarët, deri para vitit 1912, kanë qenë turq, madje ka qenë Perandoria Osmane ajo që e krijoi kombin shqiptar”, a është kjo thënie serbe apo shqiptare?
