Historia nuk ka qenë mirëdashëse për Kosovën, me shekuj kanë sunduar zaptuesit që kanë lënë gjurmët e veta në jetën materiale, kulturore, sociale dhe shpirtërore të kësaj treve. Skllavërimi shekullor nga ana e turqëve, si dhe sistemi shtypës i Jugosllavisë së vjetër e të re, por edhe kolonizimi i Serbisë, si dhe lufta për dekolonizim, kanë ndikuar që Kosova pas luftës të gjendet në shkallën më e ulët të zhvillimit ekonomik në rajon.
Industria, përveç asaj ekstrakteve, gjegjësisht të minierës Trepça dhe të dy termocentraleve Kosova A dhe Kosova B, e para e përbërë prej 5 blloqeve Kosova A1 deri në A5, të ndërtuar viteve të 70-ta, me teknologji të vjetruar dhe dy blloqeve Kosova B1 dhe B2, me kapacitet projektuese gjenerimi 2X330 MW, e ndërtuar viteve të 80-ta, duke paraparë mundësitë projektuese për Kosova C, pasi që projekti ideor ishte kryer dhe finalizuar në fund të viteve të 70-ta, dhe në fillim të viteve të 80-ta deri në 1500 MW, ka mbetur i parealizuar, ka krijuar probleme të reja, edhe për shkak të ndotjes së tashme ekstreme të ambientit, dhe të pamundësisë së ndaljes së lirimit të hirit, ka lënë të hapura mundësitë për ndërtimin e kapaciteteve të reja edhe nga burimet alternative, jo vetëm të thëngjillit. Industria ka pësuar goditje të njëpasnjëshme nga keqmenaxhimi i ekonomisë dhe devijimi i procesit të privatizimit, duke i shkaktuar Kosovës dëme të mëdha jo vetëm në procesin këndellës zhvillimor, por edhe në pamundësinë e krijimit të kuadrove me përgatitje adekuate profesionale dhe industriale, efektet e së cilës veç kanë filluar të ndihen me zhvendosjen e projekteve investive zhvillimore dhe instalimin e kapitalit të jashtëm në vendet tjera të rajonit. Popullsia vendore dhe vendi ka stagnuar në zhvillim, dhe përveç kantiereve të ndërtimit të lartë dhe të autoudhës e cila ka përbirë shumicën e mjeteve buxhetore me një çmim të lart punësimi rreth 0.5 milionë euro për një të punësuar.
Popullsia e përballur me një sistem të çakorduar mësimor, publik dhe privat, i cili është në shpërputhje të plotë me nevojat e ekonomisë, dhe në pamundësi të trajnimit, ka shndërruar ata në të papunë pa profesione, me kushte jashtëzakonisht të dobëta materiale për jetë. Nataliteti në rënie dhe, mortaliteti i lartë i fëmijëve të vegjël, gati pa kurrëfarë mbrojtje shëndetësore, ka për të krijuar në t’ardhmen probleme të reja, edhe demografike. Problemi me prioritete urgjente është ndërprerja e prapambetunisë ekonomike dhe hapja e rrugëve të reja për një ardhmëri më të mirë.
Zhvillimi në saje të begative natyrore. Në përgjithësi është e njohur në teorinë ekonomike se faktorët kryesor të zhvillimit janë resurset njerëzore, resurset natyrore, gjegjësisht burimet e lëndëve të para dhe të energjisë dhe mjetet e punës. Mirëpo kushtet natyrore dhe begatitë natyrore janë supozim themelor për zhvillimin e çfarëdo prodhimi shoqëror. Në të vërtetë, e tëra ajo çka është zhvilluar me shekuj në Kosovë, është bërë duke iu falenderuar begative të saj natyrore. Begatitë natyrore, e veçmas lëndët e para minerore të Kosovës janë komponentë shumë e rëndësishme në të cilën bazohet zhvillimi i Kosovës. vetëm rezervat e mineralit të plumbit dhe zingut paraqitnin më se 52% të rezervave të balansuara të ish-Jugosllavisë. Kosova është e pasur edhe me metale dhe jometale si pak regjione në botë, në një sipërfaqe kaq të vogël prej gjithsejtë 10.902 km2
