“Unë jam rikthye të rrënjët e vjetra të familjes. Nuk mund të rrihet në një fe ku shahet Skënderbeu, shahet Nëna Terezë, shahet flamuri kombëtar e shumë figura tjera”, thotë Luigj Shatri i sapo kthyer në fenë katolike. Ai ka ndërruar edhe emrin. Me emrin arab që e kishte thotë se asgjë nuk e lidh.
“Të parët e mi, turku i ka kthyer me dhunë në fenë myslimane, duke i ngulur në hunj ata që kanë kundërshtuar. Çdo 50 metra ishte nga një hu në katundin e të parëve të mi, në Isniq”, rrëfen i qetë, pa emocione, pa mllef dhe i baraspeshuar Luigji i Rrafshit të Dukagjinit.
Janë këto dhe arsyet tjera që i detyrojnë shqiptarët ta braktisin fenë islame. Ndjenjat kombëtare të shqiptarëve të Dardanisë nuk i mbron askush, mund të të fyej publikisht secili hoxhë-ardhacak nga Afrika e nga Azia pa therë në këmbë.
Ne jemi viktima të hoxhëve aziatikë e të televizioneve që financohen nga shoqatat islamike të burimeve të dyshimta, por që janë pjesë e Bashkësisë Islame të mulla Naimit. Shqiptarët e terrorizuar janë qytetarë të dorës së dytë në shtetin e tyre nga aksioni i ri islamizimit dhe nga presioni i lukunisë islamike.
Hoxhën vlonjat në xhaminë e një katundi afër Podujevës e rrahën dhe e dëbuan, sepse ishte shqiptar, nuk ishte aziatik.
Në stilin e propagandës së Beogradit Bashkësia Islame ankohet deri në Bruksel se kinse janë të nëpërkëmbur. Kështu bënin edhe serbët dikur. Terrorizojnë dhe thonë se janë viktima të terrorit.
Lëvizja e Deçanit, që doli në mbrojtje të së drejtës për braktisje të islamit apo për kthim në rrënjët e të parëve, ishte lëvizja më paqësore që njeh historia e shqiptarëve. Por ishte lëvizja më e sulmuar dhe më e sharë nga islamistët e tërbuar. S’lanë fjalor rrugaçësh pa përdor kundër tyre. Kështu nisi fushatën serbiane Bashkësisë Islame me hoxhë, me mercenarët islamikë në media, me gazetarucat e shitur dhe “historianët” analfabetë të pamjes aziatike.
Është mirë që në mesin e kësaj lukunie të hoxhëve gojëndyrë nuk ishte asnjë shqiptar. Të gjithë hoxhët, gazetarucat, “historianët” e sajuar dhe të tjerët shihet që janë aziatikë (çerkezë, uzbekë, hashkali, gabelë, evgjit-selxhuk, arabë etj). Shërbimet sekrete islamike- turke-arabe i kanë përzgjedhur jo vetëm kreun e BIK-ut që të jenë aziatikë (asnjëri nuk është shqiptar), por edhe pjesën dërmuese të hoxhëve.
Janë dy -tre hoxhë shqiptarë në Rrafshin e Dukagjinit (i njoh personalisht), që kurrë nuk e kanë thënë asnjë fjalë fyese kundër kombit të vet. Ju lumtë. Por janë hoxhët me prejardhje aziatike që s’lanë fjalë të ndyrë pa përdorur kundër shqiptarëve që u kthehen rrënjëve.
Për mulla Mazllam Mazllami, që e quajti flamurin shqiptar leckë, thanë se është serb i Fierit, i konvertuar në mysliman, prandaj nuk e ka për gjë ta fyej flamurin armik. Hoxha që e shau Shenjtoren Terezë është çerkez, të parët e tij erdhën me karvanët osmane, kështu që i frustruar nga fëmijëria kur e kanë tallë, kënaqet pse i lëndon shqiptarët. Hoxha që tha për Lekë Dukagjinin, Lekë dreqi, në Mitrovicë i thonë “magjupi i Shipolit”. Por nuk është mirë për hoxhët të fyejnë, sepse ndonjë shqiptar kryekëcyer mund t’ia thartoj surratin mulla Latifajt, mulla Shefqetit e mulla shkaut të Prizrenit për këto fyerje, ashtu si ia thartuan fytyrën islamistit që e përdhosi figurën e Gjergj Kastriotit. Pastaj do të shkruajnë se “ islamofobët bëjnë presione ndaj minoritetëve”. Nuk do t' i mbrojë gjithmonë Turqia e shtetet arabe.
Është mirë të mbahen shënim këta fyes të kombit tonë dhe një ditë t’i dëbojmë nga shteti mu si bëjnë shteti i Zvicrës dhe shteti i Gjermanisë kundër të huajve që kanë shkelur ligjet e vendit nikoqir.
Ajo që brengos edhe më shumë janë hoxhët që dalin në debate televizive. Janë primitiv, të paarsimuar, arrogantë, s’kanë asnjë nivel. Fatkeqësisht televizionet i thërrasin vetëm se janë gojëndyrë.
Medet në dorë të hoxhëve analfabetë ka ra opinioni dhe besimtarët në Dardani.
