Gratë që qëndrojnë në shtëpi përfaqësojnë një fuqi punëtore të pashpërblyer financiarisht, por kryejnë detyra të domosdoshme për funksionimin e shoqërisë. Ato janë menaxheret e palodhura të punëve të përditshme të shtëpisë: nga organizimi i rutinave, përgatitja e vakteve, mbajtja e pastërtisë, rritja e fëmijëve dhe kujdesi për të moshuarit dhe anëtarët e tjerë të familjes. Këto detyra të përditshme shpesh mbeten të pavëna re dhe të nënvlerësuara nga aspekti ekonomik dhe social.
Nga ana ekonomike, kontributi i grave që punojnë në shtëpi është thelbësor. Ato ndihmojnë në kursimin e miliona eurove për qeverinë dhe ekonominë e përgjithshme, veçanërisht në sektorët e kujdesit ndaj fëmijëve dhe të moshuarve. Shpenzimet që ndryshe do të ishin të domosdoshme për t’i mbuluar këto shërbime përmes institucioneve private apo shtetërore shpëtohen falë përkushtimit të këtyre grave. Edhe pse puna e tyre mbetet e pavlerësuar financiarisht, rëndësia e saj për mirëqenien e shoqërisë është e jashtëzakonshme.
Përtej aspektit ekonomik, rëndësia e grave që qëndrojnë në shtëpi shtrihet edhe në ndikimin e tyre psikologjik, jo vetëm në vetvete, por edhe te anëtarët e tjerë të familjes. Kujdesi i tyre i përkushtuar ndaj fëmijëve dhe të moshuarve ka një ndikim të drejtpërdrejtë në shëndetin mendor dhe mirëqenien emocionale të këtyre grupeve. Fëmijët që rriten me mbështetje dhe përkujdesje të plotë shpesh zhvillojnë aftësi më të mira emocionale dhe ndërpersonale, të cilat kontribuojnë në ndërtimin e një shoqërie më të shëndoshë dhe më të qëndrueshme në afat të gjatë. Kujdesi për të moshuarit, nga ana tjetër, u mundëson atyre një jetë më dinjitoze dhe më të mbështetur emocionalisht, duke zvogëluar kështu nevojën për ndihmën institucionale dhe ulur kostot shtetërore për shërbime sociale.
Nga një këndvështrim personal, shumë gra që punojnë në shtëpi përballen me një ngarkesë të madhe emocionale dhe mendore. Përveç punës fizike të palodhur, ato shpesh ndihen të izoluara dhe të papërfillura në një shoqëri që shpesh i mat vlerat e individëve përmes kontributeve të tyre ekonomike. Nënvlerësimi i përjetshëm që ato përballen i lë të prekshme ndaj problemeve si depresioni, lodhja mendore, apo humbja e vetëbesimit. Një njohje më e madhe dhe mbështetje më e plotë nga shoqëria dhe qeveritë do të mund të përmirësonin ndjeshëm cilësinë e jetës së tyre dhe të forconin mirëqenien psikologjike të tyre.
Në këtë aspekt, politika mbështetëse që promovojnë njohjen e punës së grave në shtëpi, përmes përfitimeve financiare apo ndihmave sociale, janë jetësore për krijimin e një shoqërie më të barabartë dhe të drejtë. Një model i tillë mbështetjeje jo vetëm që do të ndihmonte gratë në përballjen me sfidat e përditshme, por gjithashtu do të ngrinte statusin e tyre social dhe do t’i inkurajonte ato të ndjejnë se puna e tyre ka vlerë dhe është e rëndësishme për shoqërinë.
Prandaj gratë që punojnë në shtëpi mbeten një fuqi e pashpërblyer që ofron përfitime të jashtëzakonshme për shoqërinë në tërësi. Kontributi i tyre, që shtrihet nga ekonomia deri te mirëqenia psikologjike e familjes, duhet të vlerësohet dhe të përkrahet nga të gjitha nivelet e shoqërisë, për të siguruar një të ardhme më të drejtë dhe më të qëndrueshme për të gjithë.
