Zgjedhjet presidenciale të vitit 2024 në SHBA shënojnë një divergjencë të qartë midis Trump dhe Harris, veçanërisht në çështjet e politikës së jashtme. Qasjet e dy kandidatëve presidencialë për çështje të tilla si Kina, Rusia-Ukraina dhe Izraeli-Palestina pasqyrojnë vizione të ndryshme për rolin global të SHBA-së dhe interesat kombëtare. Derisa qasja e Trumpit ndaj politikës së jashtme tregon një tendencë më të njëanshme dhe agresive, Harris pritet të vazhdojë kryesisht politikat e administratës Biden. Për këtë arsye, rezultatet e zgjedhjeve do të jenë një pikë kthese e rëndësishme që do të formësojë marrëdhëniet globale si dhe politikën e brendshme amerikane. Trump premton të ndjekë një politikë më proteksioniste ndaj Kinës.
Trump ka synime të tilla si zgjerimi i luftës tregtare, rritja e detyrimeve doganore dhe minimizimi i marrëdhënieve ekonomike me Kinën. Ai gjithashtu synon t'i japë fund varësisë nga Kina dhe të inkurajojë prodhimin amerikan. Në të kundërt, Harris preferon të reduktojë rreziqet në vend që të shkëputet plotësisht me Kinën. Megjithëse Harris ndërmerr hapa të ashpër për çështje të tilla si tregtia dhe siguria, ajo mbron të qenit e hapur për bashkëpunim me Kinën për disa çështje globale.
Politika e Harris synon të forcojë koordinimin me aleatët dhe të ndjekë një strategji më të ekuilibruar. Trump mbron përfundimin e shpejtë të luftës në Ukrainë dhe zvogëlimin e mbështetjes ushtarake amerikane në këtë proces. Duke deklaruar se Evropa duhet të marrë më shumë përgjegjësi, Trump mund të ndjekë një politikë që mund ta detyrojë Ukrainën në negociata paqeje me Rusinë. Harris, nga ana tjetër, planifikon të vazhdojë mbështetjen e administratës Biden për Ukrainën dhe të izolojë Rusinë duke rritur sanksionet e vendosura. Harris beson se mbrojtja e Ukrainës është kritike për sigurinë afatgjatë të Evropës dhe thekson se Shtetet e Bashkuara do të punojnë ngushtë me aleatët e saj. Trump vazhdoi mbështetjen e tij të pakushtëzuar për Izraelin gjatë presidencës së tij. Hapat si njohja e Jeruzalemit si kryeqyteti i Izraelit, pranimi i sovranitetit të Izraelit mbi Lartësitë e Golanit dhe Marrëveshja e Shekullit që kufizon statusin shtetëror të Palestinës janë vetëm disa nga hapat madhorë të ndërmarrë nga Trump në favor të Izraelit.
Rekordi i Trump përforcon idenë se ai do të mbështesë plotësisht Izraelin në të ardhmen e luftës në Gaza. Ndërsa Harris, nga njëra anë, njeh të drejtën e Izraelit për vetëmbrojtje, nga ana tjetër, ajo tërheq vëmendjen për krizat humanitare të përjetuara nga palestinezët dhe thekson rëndësinë e zgjidhjes me dy shtete. Megjithatë, Harris nuk pritet të ndërmarrë hapa të ashpër si embargo apo sanksione kundër Izraelit dhe parashikohet që administrata Biden të vazhdojë kryesisht politikat e saj izraelite. Zgjedhjet presidenciale të vitit 2024 po zhvillohen në një kohë kur rendi ndërkombëtar, me Shtetet e Bashkuara në qendër të tij, është i lëkundur. Preferencat e politikës së jashtme të kandidatëve do të kenë pasoja si për vendin e Shteteve të Bashkuara në këtë rend, ashtu edhe për vazhdimësinë e rendit.
Nëse hyjmë në mandatin e dytë të Trump vitin e ardhshëm, mund të presim që SHBA të vazhdojë politikat e njëanshme dhe të krijojë marrëdhënie funksionale me aktorë të tjerë. Ironikisht, fushata e Harris, e cila thekson multilateralizmin, aleancat dhe rendin, ka pengesat e veta në arritjen e këtyre qëllimeve. Sepse administrata Biden, pjesë e së cilës është edhe Harris, është palë e krimeve të luftës së Izraelit në Gaza, e cila shkel të gjitha normat e së drejtës ndërkombëtare dhe ka vënë në pikëpyetje seriozitetin e Partisë Demokratike në lidhje me rendin ndërkombëtar të bazuar në rregulla. Në këtë pikë, është e qartë se asnjë kandidat presidencial nuk ka synimin apo besueshmërinë për të rivendosur rendin ndërkombëtar.
