Fushata elektorale pothuajse është në kulminacionin e saj, me partitë që kanë ashpërsuar gjuhën kundër njëra tjetrës. Ashtu si edhe premtimet janë pjesa thelbësore e gjithë fushatës.
Shumica nga premtimet në fakt janë mashtrime që kurrë nuk realizihen. Dikush propozon rritje të koficientit në 150 nga 110 sa është aktualisht, dikush me premtimin e njëjtë si para dhjetë vitesh premton pagë neto 1000 euro. Tjetri ka premtuar se pagat 50% për të gjithë në shërbimin publik do t’i rris brenda muajve të parë të mandatit të tij.
Por, gara për rritjen e pagave nuk është e shëndetshme, prandaj duhet që të përqendrohet në sektorë të tjerë, sikurse ai për investime kapitale, ku askush nuk e flet asnjë fjalë. Fushata kryesisht është përqëndruar tek lideri i partisë, kandidatët për deputetë janë imitues të kryetarit të tyre, shumica nuk kanë "haber" as çka ofrojnë dhe as çfarë do të bëjnë si deputetë.
Kjo, sintetizon servilizim e kandidatëve ndaj kryetarit të partisë i cili pretendon të fitojë sa më shumë vota me mashtrime e akuza ndaj tjerëve. Kjo mendësi primitive e të bërit politikë s’duhet të jetë prezente në 2025, fatkeqësisht edhe niveli i qytetarëve korrespodon me atë çfarë u ofrohet.
Të gjithë politikanët gënjejnë, apo në dialektin gegërisht rrejnë, dikush më pak e më shumë, por në parim të gjithë. Prandaj, qytetarët s’duhet të besojnë shumë, pavarësisht kë e mbështesin. Por, a thua kush po gënjen më shumë, në këtë pyetje retorike, por nëse s’do ishte kështu, të gjithë do akuzonin njëri tjetrin, duke harruar se edhe vet janë të mashtruar.
