Hajvanllëku nuk ekziston vetëm te kafshët, por ai ka filluar të ekzistojë dhe të praktikohet edhe te njerëzit. Kafshët sjelljet hajvanake i bëjnë, në të shumtën e rasteve, në vetëmbrojtje nga frika për sigurinë e tyre. Ndërsa njerëzit hajvanllëkun e manifestojnë me dëshirë, me qëllim apo me vetëdije të plotë.
Hajvanllëku politik te ne është më i pranishëm dhe më i theksuar gjatë njëzetë viteve të fundit. Flas për manifestimin e hajvanllëkut, që ndodh si me shumicë, ashtu edhe me pakicë. Hajvanllëku në ambientin tonë politik është një paraqitje pothuajse e rregullt.
Kush janë hajvanët politikë? Ata politikanë që veprojnë kokë më vete, pa e pyetur askënd dhe pa respektuar asnjë rregull moral dhe juridik, siç janë Kushtetuta, ligjet, aktet nënligjore, parimet dhe standardet demokratike. Duhet theksuar se politikanët marrin epitetin "hajvan" për shkak të sjelljeve tendencioze, të këqija dhe të dëmshme për kombin dhe për shtetin.
Cilat janë ato sjellje që përkasin hajvanllëkut politik? Ato janë: intrigat, gënjeshtrat, manipulimet, tradhtitë e rënda, vjedhjet dhe përdorimi i shpeshtë i forcës fizike gjatë zbatimit praktik të qeverisjes. Politika e mirë dhe e pastër bëhet përmes bisedimeve, bindjes dhe dialogut, duke i bindur palët e përfshira që të pranojnë vendimet politike, apo duke gjetur baraspeshën, e jo përmes imponimit të vendimeve politike me forcë.
Kush janë politikanët "hajvan"? Politikanë të tillë janë ata që i bëjnë shumë dëme kombit dhe shtetit, apo ata individë që angazhohen në politikë për të vjedhur, shitur dhe përvetësuar pronën shtetërore dhe kombëtare. Hajvanët më të mëdhenj janë ata politikanë që, me plot vetëdije dhe me tendenca tradhtie, duan të bëjnë marrëveshje tepër të dëmshme, të pafavorshme dhe të papërshtatshme për shtetin dhe kombin me armiqtë shekullorë të kombit.
Një tendencë e tillë e dëmshme dhe e papranueshme ishte dhe vazhdon të jetë e pranishme në mesin e disa politikanëve shqiptarë në Kosovë, dikur në pushtet dhe tani në opozitë. Prandaj, shqiptarët duhet të qëndrojnë sa më larg politikanëve që zbatojnë veprime, aktivitete dhe aksione të hajvan politikës.
Me metaforë thuhet se në politikë mund të aftësohen edhe kafshët që të mendojnë dhe të logjikojnë si duhet, në mënyrë racionale, ndërsa disa politikanë, në realitet, preferojnë të zhyten në analet e hajvanllëkut politik.
Këtu kam bërë disa korrigjime drejtshkrimore dhe gramatikore për të përmirësuar rrjedhën dhe qartësinë e tekstit.
