Vetëm dashuria do ta shpëtojë botën.
Pa Dashuri dhe flijim jeta s’ka kuptim.
Nëse do ta ndërrosh botën, shko në shtëpi dhe duaje familjen tënde.
Nëse i gjykon të tjerët, nuk ke më kohë për t’i dashur.
Fjalët e sjellshme mund të jenë të shkurta dhe të lehta për t’i thënë, mirëpo jehona e tyre është e paskajshme.
Ku është Zoti, aty është edhe Dashuria. Ku është dashuria, gjithnjë është edhe flijimi dhe shërbimi.
Paqja fillon me një buzëqeshje.
Jezusi është Zot: Dashuria e tij, si dhe etja e tij, është e paskajshme.
Zoti është Bukë, Zoti është Dashuri, Zoti është gjithmonë Zot.
Nëse nuk ka paqe në botë, është se kemi harruar që jemi pjesë e njëri – tjetrit.
Kurrë nuk do ta kuptojmë sa duhet sa të mira shkakton një buzëqeshje.
Në shërbimin tonë nuk ka rëndësi arritja, por sa dashuri kemi në atë që jemi dhe veprojmë.
Në botë paqja vjen me dashuri, jo me fuqi.
Dashura duhet të jetë natyrore, si frymëmarrja.
Feja që shndërrohet në veprim, është dashuri. Dashuria në veprim është shërbim. Kjo është jeta jonë.
Mos ke frikë të duash deri në dhembje, pasi që jetojmë në botën që e ka dashur Jezusi deri në fund.
Njerëzit kanë uri për dashuri, pasi që në botë ka shumë veprimtari. Hapni zemrat tuaja sot, në Pashkë – ditën e ngjalljes së Jezusit, dhe doni si nuk keni dashur kurrë më parë.
Lumturia është një proces, jo në drejtim.
Gëzimi është ngjitës. Mu për këtë kërkon të jeni plotë hare (lumturi) kudo që shkoni.
Sa më pak që kemi, aq më shumë japim. Duket e pakuptimtë, mirëpo kjo është logjika e dashurisë.
Kush ka dashuri, jep, gjithçka, vetveten, si ka bërë Jezusi për ne.
Mos u brengosni për vështirësitë e botës, kufizohuni t’iu përgjigjeni nevojave të njerëzve.
Nuk ka rëndësi sa japim, por sa dashuri kemi në dhurimin tonë.
Pashkët janë festa e Jetës, Dashurisë, flijimit dhe dhurimit deri te pika e fundit të gjakut, siç ka bërë Jezusi në kryq.
Pashkët janë festa e pajtimit, së pari me Zotin, pastaj edhe me njëri – tjetrin.
