Në Odiseun ç`më ngjanë
Të valëve të detit Jon
Përpara syve të Kleopartës
Shoh një vigan të dritës
Kam shumë për të thënë
Për fjalët e pathëna
Që të ngritin në Olimp
Herë të zbresin në hero të ditës
Pas Naimit tek ti e shoh Naimin e gjallë
Ato idilat e bukura djaloshare
Të çupëzave të dashuruara pas diellit
Nëpër legjenda i takojnë orë e çast
Në nurin e Ajkunës ia pava buzëqeshjen
Gligorit ,djaloshit nga Permeti
Që tok me Kleopartën e Odiseut
Sot ngritin dolli për qytetarin e parë.