Përkulem para dëshmorve
që mbrojtën pragun e shtëpis Kosovë
e vendin e mveshën më heroizëm e liri
në Prekaz, Logjë, Meje, Brojë, Rugovë
Koshare, Pashtrik,Gllogjan,Junik, Lubozhdë,
Vrellë, Studenicë, Kaliqan e kudo në Kosovë.
Ata nuk e thirren luftën,
se ishin në shtëpin e vet.
Ata nuk e thirrën vdekjën,
se donin të jetën.
Ata heroizmin e kishin në zemër
për mos të vdekur kurrë.
Ata donin e Lirin si dritën e Diellit
por për ta Liria ishte vonë.
Në i thrrasim por nuk përgjigjen.
I lypim por nuk i janë askund
por jetojnë në ne e më ne
kudo në shtepi, rrugë e shkollë
Në lapidarë i kemi skalitur
Institucionet tona
më emrat e tyre i kemi emru.
Në mendje e zemër i kemi për herë
se janë krenarija e vendit tonë.
Janë në përjetësi
Fuqia e tyre e kemi shkrirë
në lapidarë, këngë, e poezi.
Para lapidarve përkulëm
së jemi të pa forcë,
para focës së tyre hyjnore në lapidare.
Amanetet e tyre
nuk i harrojmë kurrë.
Për lirinë e Kosovës
asgje mos të kursejmë.
