Njerëzit që u është dashur të rriten shumë shpejt janë dukshëm të ndryshëm nga ata që kanë pasur një fëmijëri të gjatë dhe të lumtur. Ndryshe nga fëmijët që kishin lirinë për të kultivuar imagjinatën, kreativitetin dhe shpirtin aventurier, këta individë që herët u ngarkuan me detyrime të ndryshme. Që në moshë të re, ata u përballën me realitetet e vështira të jetës, pavarësisht nëse kjo ishte për shkak të vendimeve të prindërve apo rrethanave të pashmangshme si humbja e një kujdestari, sëmundje e rëndë apo tragjedi e papritur.
Njerëz të tillë piqen në moshë të re dhe marrin më shumë përgjegjësi, por përballen edhe me sfida dhe zhgënjime unike. Disa psikologë për Psychology Today veçuan katër karakteristika të njerëzve që duhej të rriteshin shumë shpejt, shkruan Index.hr.
Janë shumë të organizuar
Fëmijët që duhej të rriteshin shpejt mësuan shumë herët të zgjidhnin problemet dhe detyrat e tyre. Që në moshë të re, ata merreshin me detyrat dhe përgjegjësitë e tyre të përditshme, gjë që i bënte ata shumë të organizuar.
Psikologia Imi Lo shpjegon: “Prindërimi është një formë e “ndryshimit të roleve” në familje kur fëmijët detyrohen të marrin përgjegjësitë prindërore. Ata mund të duhet që, përveç kujdesit për veten, të jenë dora e djathtë e prindërve, kujdestarëve. të vëllezërve, etj.”
Ata përballen drejtpërdrejt me problemet
Duke humbur shumë aspekte të shkujdesjes së fëmijërisë, këta njerëz u detyruan të përballen me probleme dhe realitete të ashpra që herët. Ata e ruajnë këtë qëndrim në moshë madhore, duke i zgjidhur problemet drejtpërdrejt, në vend që t’i shmangin ose t’ua lënë të tjerëve.
Që nga fëmijëria, atyre u është mohuar shumë dhembshuri ose hapësira për mohim, kështu që ata bëjnë të gjitha përpjekjet e tyre për të kapërcyer pengesat. “Kur i shihni përvojat tuaja të jetës si mundësi të vazhdueshme për rritje dhe rritja juaj do të thotë që ju mund të jepni një kontribut më të madh në shërbim të të tjerëve, do ta keni më të lehtë të pranoni atë që jeta ka për të ofruar”, thotë psikologu Ben Bernstein.
Janë shumë autokritikë
Ata që kishin pak kohë për t’u rritur shpesh bëhen shumë autokritikë. Atyre u jepen përgjegjësi të rëndësishme që herët dhe priren të fajësojnë veten kur gjërat shkojnë keq. Ata kanë mësuar të mbajnë mbi supe peshën e botës dhe të ndihen përgjegjës për gjithçka dhe këdo.
Psikologu Mark Travers thekson: “Asnjë fëmijë nuk duhet të rritet shumë shpejt. Nëse je një fëmijë që ende mban mbi supe peshën e botës, është e rëndësishme të marrësh ndihmë për të mësuar të vendosësh kufij dhe të kujdesesh për veten.”
Ata nënvlerësojnë gjykimet e tyre
Fëmijët që u është dashur të rriten shumë herët shpesh nuk i besojnë intuitës dhe gjykimit të tyre, duke ndjerë se mendimi i tyre nuk është i rëndësishëm. Ata e përvetësojnë mesazhin se është e papranueshme të kesh nevoja dhe dëshira, thekson Lo. “Ata fillojnë të kenë turp për dobësinë e tyre dhe shpesh i mohojnë ndjenjat e tyre”, përfundoi ajo.
