Për disa njerëz, shoqërimi nuk është gjithmonë i këndshëm. Në vend të kësaj, ata ndihen të lumtur që kthehen në shtëpi dhe janë të qetë. Ata e shohin ndërveprimin të pakëndshëm, sfidues ose të mërzitshëm. Tingëllon e njohur? Nëse kjo situatë ju shqetëson dhe dëshironi të gjeni një zgjidhje, hapi i parë është të kuptoni rrënjën e arsyes pse nuk i duroni dot njerëzit.
Ndjenja e intolerancës ndaj të tjerëve ka shkaqe të ndryshme. Stresi i akumuluar, introversioni apo dhembjet e së shkuarës janë disa arsye. Le t’i njohim më në detaje.
Shkaqet e mundshme të të qenit të ngopur me njerëzit e tjerë (dhe çfarë të bëni në secilin rast)
Pyetjes “pse nuk i duroj dot njerëzit”, ka disa përgjigje. Ne thamë tashmë se identifikimi i shkakut specifik do të ishte çelësi për adresimin dhe, nëse është e nevojshme, modifikimin e kësaj situate. Më poshtë janë arsyet kryesore të mundshme për vështirësinë për t’u ndjerë rehat me të tjerët, së bashku me strategjitë për secilin rast.
1.Stresi dhe lodhja e akumuluar – Nëse jeni të mbingarkuar nga presioni dhe shqetësimet, mund të prisni të ndiheni nervoz. Ndonjëherë ajo që duket si intolerancë e përgjithshme ndaj të tjerëve mund të jetë një pasqyrim i gjendjes tuaj emocionale dhe jo domosdoshmërish një karakteristikë e personalitetit tuaj. Është e dobishme të reflektoni nëse e keni pasur gjithmonë këtë tendencë apo nëse ajo ka lindur së bashku me akumulimin e stresit.
Për të bërë: Në vend që të shqetësoheni për performancën tuaj sociale, përqendrohuni në uljen e niveleve të stresit. Rishikoni zakonet dhe prioritetet tuaja, zbatoni strategji relaksimi dhe sigurohuni që të rezervoni kohë për kohën e lirë dhe pushimin. Duke lehtësuar tensionin, ndoshta toleranca dhe mirëqenia juaj sociale do të përmirësohen natyrshëm.
2.Prirje drejt introversionit dhe mbingarkesës kur rrethoheni nga njerëz- Introvertët shpesh ndihen të rraskapitur pasi kalojnë shumë kohë duke ndërvepruar . Në fakt, ata kanë nevojë për momente vetmie për të rimbushur bateritë e tyre. A mund të jetë ndjenja juaj e rraskapitjes kur jeni me njerëz për shkak të prirjes suaj drejt introversionit?
Për të bërë: Së pari, pranoni nevojën tuaj. Nuk ka asgjë të keqe të preferoni qetësinë mbi stimulimin e vazhdueshëm. Megjithatë, është e shëndetshme për ju që të gjeni një ekuilibër midis kohës tuaj personale dhe asaj shoqërore. Sigurisht, jini selektiv me njerëzit me të cilët ndani dhe zgjidhni ambiente që janë të rehatshme për ju.
3.Përvojat negative në marrëdhëniet tuaja të kaluara – Nëse keni përjetuar konflikt të fortë, refuzim ose tradhti në të kaluarën, mund ta keni të vështirë t’i besoni dikujt sot. Këto përvoja lënë gjurmë në mënyrën se si i perceptoni njerëzit dhe marrëdhëniet, duke krijuar një lloj pengese emocionale për të shmangur të njëjtën dhimbje.
Për të bërë: Pjesëmarrja në psikoterapi është e dobishme për të shëruar këto plagë dhe për të kapërcyer efektet e tyre. Për më tepër, ndihmon për t’iu qasur gradualisht ndërveprimeve të reja sociale, duke zgjedhur njerëz me të cilët ndiheni të sigurt.
4.Të mos ndihesh në harmoni me atë që vlerëson shumica – “Unë nuk i duroj dot njerëzit, pse më ndodh kjo?” Një përgjigje për këtë pyetje është të ndjeni se vlerat , interesat dhe besimet tuaja ndryshojnë nga ato të shumicës së mjedisit tuaj. Nëse ata vlerësojnë gjërat që ju i refuzoni, ose anasjelltas, është e natyrshme që ju të mos ndjeni radhitje dhe rehati në shoqërinë e tyre, veçanërisht nëse e kuptoni se ata nuk kontribuojnë asgjë për ju.
Për të bërë: Në këtë rast, puna është e dyfishtë dhe plotësuese. Nga njëra anë, është e rëndësishme që të kultivoni marrëdhënie me njerëz me të cilët ndani, në një masë të caktuar, mënyrën e të parit dhe të jetesës. Në të njëjtën kohë, është thelbësore të përpiqeni të mbani një qëndrim të hapur dhe tolerant ndaj dallimeve, megjithëse gjithmonë duke respektuar kufijtë tuaj.
5.Një fëmijëri pa stimulim të mjaftueshëm social – Edhe pse nuk është një rregull universal, nëse gjatë fëmijërisë suaj keni pasur pak mundësi për të bashkëvepruar me fëmijë të tjerë ose për të marrë pjesë në aktivitete grupore, sot mund të ndiheni të pavend në situata sociale. Socializimi në fëmijëri është vendimtar. Nëse në vitet e para ka pasur mangësi në këtë aspekt, sot mund ta keni më të vështirë lidhjen me njerëzit dhe mund të zgjidhni të izoloheni.
Për të bërë: Për t’u ndjerë rehat në kontekstet sociale, duhet t’i ekspozoheni atyre gradualisht dhe strategjikisht. Filloni me qëllime të vogla, të tilla si përfshirja në biseda të shkurtra. Anëtarësimi në klube, ekipe sportive ose grupe me interesa të përbashkëta është gjithashtu shumë i dobishëm. Këto mjedise ju lejojnë të takoni njerëz dhe të praktikoni aftësitë tuaja sociale pa u fokusuar e gjithë vëmendja tek ju.
6.Pritjet jorealiste – Ndoshta prisni që të gjithë të jenë gjithmonë miqësorë, të vëmendshëm dhe të kuptojnë 100% atë që ju nevojitet, ose që bisedat të jenë gjithmonë të këndshme dhe pa keqkuptime. Por e vërteta është se marrëdhëniet janë pak më komplekse dhe do të kishte një arsye bindëse për të vënë në dyshim se pse nuk i duroni dot njerëzit. Këto pritshmëri mund t’ju bëjnë të ndiheni të frustruar ose të zhgënjyer kur të tjerët nuk sillen ashtu siç e keni imagjinuar. Kështu, ju filloni t’i perceptoni njerëzit si problematikë ose të pandjeshëm.
Për të bërë: Është e rëndësishme të punohet për të pranuar se ndërveprimet njerëzore janë plot me papërsosmëri. Mësoni të pranoni gabimet ose keqkuptimet e vogla si një pjesë e natyrshme e marrëdhënieve. Megjithatë, kjo nuk do të thotë që ju duhet të komprometoni vlerat tuaja të panegociueshme.
7.Ndiheni superior ndaj të tjerëve – Ndjenja e superioritetit mund t’ju bëjë t’i shihni njerëzit nga një këndvështrim kritik dhe i largët, duke besuar se ata janë nën standardet tuaja. Kjo ndjenjë mund t’i bëjë ato të duken të mërzitshme, jo interesante ose sipërfaqësore për ju, gjë që zvogëlon interesin tuaj për të bashkëvepruar me ta.
Për të bërë: Merrni një moment për të reflektuar se pse ndiheni superiorë. A e rrethoni veten me njerëz që nuk i admironi fare? Apo është një mënyrë për të kompensuar pasiguritë? A mund të jetë ajo që ju shqetëson për pjesën tjetër një reflektim i diçkaje që duhet të ndryshoni në veten tuaj? Megjithatë, kultivimi i përulësisë mund të jetë çelësi për të ndryshuar këtë perceptim.
8.Ndjeheni inferior ndaj të tjerëve – Mund t’ju ndodhë edhe e kundërta: të ndjeheni më pak. Nëse vazhdimisht e krahasoni veten dhe ndiheni sikur nuk jeni të matur, mbledhjet shoqërore priren të bëhen shumë të sikletshme dhe sfiduese. Ky presion do ta bënte rraskapitëse bisedën me njerëzit . Si rezultat, ju shmangni njerëzit nga frika e gjykimit dhe refuzimit.
Për të bërë: Filloni duke njohur vlerën tuaj dhe duke forcuar vetëvlerësimin tuaj . Ky proces është më efektiv me drejtimin e një terapisti. Po kështu, është shumë e rëndësishme të rrethoheni me njerëz empatikë dhe të sjellshëm për t’u lidhur, në vend të atyre që duket se kënaqen duke parë vuajtjet ose dështimet e njerëzve të tjerë.
Pra, a jam unë antisocial?
Kur vëreni se e keni të padurueshme të flisni me njerëz ose të ndani hapësirën me të tjerët, mund të pyesni veten nëse jeni antisocial. Në këtë pikë, është thelbësore të dallojmë termin “antisocial” nga koncepti “asocial”, sipas psikologjisë. E para i referohet personit që sfidon normat shoqërore dhe injoron nevojat dhe të drejtat e të tjerëve. Sipas Manualit Diagnostik dhe Statistikor të Çrregullimeve Mendore (DSM), dikush me çrregullim të personalitetit antisocial zakonisht shfaq mungesë ndjeshmërie, impulsiviteti dhe shpesh vepron në një mënyrë agresive ose manipuluese. Nga ana tjetër, të kesh një prirje asociale është një tipar personaliteti që nuk nënkupton të qenit i dhunshëm ose shkatërrues. Shumë më pak klasifikohet si çrregullim personaliteti. Përkundrazi, i referohet mungesës së interesit për të marrë pjesë në jetën shoqërore dhe për të kërkuar shoqërinë e të tjerëve. Kështu, dikush me prirje asociale dallohet nga sa vijon:
Preferoni të kaloni kohë vetëm.
Identifikohu me introversion.
Kuptoni dhe respektoni ligjet dhe kodet sociale.
Preferoni cilësinë mbi sasinë e marrëdhënieve.
Ndjeheni të shqetësuar, të turpshëm ose nervoz në mjediset sociale.
Të jetë në gjendje të mbajë marrëdhënie të qëndrueshme dhe të kënaqshme.
Të ketë aftësi më pak të zhvilluara sociale për shkak të mungesës së praktikës.
Çelësi i tolerancës është vetënjohja
Nuk duhet ta detyrosh veten të shkosh mirë me ata me të cilët nuk lidhesh. Gjithashtu nuk duhet ta detyroni veten të ndiheni rehat në situata që nuk i përshtaten preferencave apo nevojave tuaja. Nuk ka të bëjë me ndryshimin e asaj se kush jeni apo vlerat tuaja. Megjithatë, është e rëndësishme të zbuloni nëse ka diçka që ju bllokon shoqërisht dhe të gjeni mënyra për të shijuar shoqërinë e të tjerëve. Introspeksioni dhe puna e brendshme janë elemente vendimtare në këtë proces.
Kujdesi psikoterapeutik mund të bëjë një ndryshim të madh. Mendoni për këtë si një investim në mirëqenien tuaj: një ndihmë e vogël nga jashtë do t’ju ndihmonte të ndiheni më mirë me veten dhe të tjerët.
