Emri është gjëja e parë që shënjon çdo qenie njerëzore. Është një fjalë dhe, si e tillë, mbart me vete një sërë kuptimesh dhe një varg të gjatë asociacionesh. Për më tepër, në përgjithësi, emri zbulon një qëllim të nënkuptuar të personit që na e cakton atë, pjesërisht të vetëdijshëm, pjesërisht të pavetëdijshëm.
Emrin thuajse gjithmonë e japin të tjerët dhe nuk jemi ne ata që e zgjedhim. Dhe ka pothuajse gjithmonë një histori pas saj: mbase është emri i gjyshit ose një emër që ishte në modë, ndoshta nëna juaj mendonte se ishte një mënyrë e lezetshme për t’ju thirrur ose babai juaj mendonte se ishte emri më i përshtatshëm për një person të shquar.
Mund të jetë gjithashtu një shpërblim për një person të vdekur ose një figurë që prindërit tuaj e admirojnë. Ndoshta ata zgjodhën emrin që ju keni për të konkurruar me miqtë ose për të bërë një ndikim të fortë te njerëzit përreth tyre, për të kujtuar një shenjtor ose vetë Shpëtimtarin. Mund të ketë shumë arsye pse e quani veten ashtu siç e quani veten.
E sigurt është se këto asociacione, kuptime dhe synime përvijojnë një pjesë të fatit tuaj. Emrat mbjellin ose zbresin pritshmëritë për ju. Ata gjithashtu japin një mandat delikate për llojin e personit që ata shpresojnë se do të bëheni. T’i japësh dikujt një emër do të thotë t’i caktosh atij një vend brenda një kozmovizioni.
Funksioni i emrit
Emri i një personi ka tre funksione themelore: identifikimin, identifikimin brenda një kulture specifike dhe sugjerimin e një plani jete. I identifikueshëm sepse është ajo që zakonisht ju dallon nga pjesa tjetër e njerëzve në një kontekst të përbashkët, për të cilin ju përgjigjeni.
Ubicative sepse të pozicionon brenda një kulture, para së gjithash për shkak të origjinës dhe të kuptuarit të atij emri nga ata që të rrethojnë; së dyti, për mbiemrin tuaj: kjo tregon se cilës familje i përkisni. Edhe emri sugjeron një plan jete, për shkak të pritshmërive, fantazive dhe motivimeve që i shtynë prindërit apo të rriturit që të dhanë për ta dhënë. Duke ju dhënë emrin e tyre, ata vënë bast edhe për të ardhmen tuaj. Ajo që ata ndjejnë dhe çfarë mendojnë në momentin kur lindni, reflektohet në atë që ju kanë emëruar.
Po kështu, edhe nëse personi që zgjedh emrin tuaj nuk e di atë, shumica e emrave kanë etimologjinë e tyre dhe, për rrjedhojë, kuptimin e tyre. Ky kuptim mund të gjendet brenda asaj që ne e quajmë “pavetëdija kolektive”. Për këtë arsye, emri përshkruan kuptimin e jetës së personit që e mbart atë.
Përcaktimet e emrit
Sa më i zakonshëm të jetë një emër, aq më pak kufizime do të paraqesë në lidhje me bartësin e tij. Përkundrazi. kur është një emër i kërkuar, i huaj, i çuditshëm apo i veçantë, ndikimi i tij do të jetë shumë më i madh. E njëjta gjë ndodh kur mbani emrin e një personi të vdekur ose një anëtari tjetër të familjes: babait, nënës ose një të afërmi tjetër. Në rastin e emrave ekzotikë, ata në përgjithësi tregojnë fantazi të forta nga ana e prindërve. Ata duan të dallohen përmes fëmijëve të tyre. Ata e dinë që të tjerët do të befasohen kur t’u vënë emrat fëmijëve të tyre, por pikërisht këtë duan: të tërheqin vëmendjen e të tjerëve, të lënë gjurmë. Megjithatë, ka emra që janë aq të rrallë apo të kërkuar, saqë përfundojnë të jenë qesharak. Është e zakonshme që ato të jenë rezultat i injorancës ose tjetërsimit të prindërve. Dihet, për shembull, se në Ekuador fëmijë të ndryshëm mbajnë emrin “Eveready”. Në Kolumbi është edhe rasti i një fëmije të quajtur “Usnavy”, sepse babai i tij, një ushtar që ka luftuar në luftën e Koresë, e kishte parë këtë fjalë në një anije amerikane.
Në çdo rast, emri na sjell disa gjëra. Ndonjëherë ajo shkakton jokonformizma delikate ose refuzime të hapura. Diçka për fatin tonë përmbahet në atë emër që na caktuan pa kërkuar lejen tonë dhe që, me kalimin e viteve, shumica prej nesh mësojnë ta vlerësojnë. Ndoshta sepse e bëjmë tonën.
