Pema e Vitit të Ri është një simbol i shpresës, gëzimit dhe rinovimit që ka fituar popullaritet në shumë kultura rreth botës.
Tradita e dekorimit të pemës gjatë festave të fundvitit ka rrënjë të thella dhe lidhet me ritualet e lashta pagane, që i përkisnin periudhës së dimrit të ashpër, kur njerëzit kërkonin dritë dhe ngrohtësi.
Në Evropën antike, fiset germane dhe skandinave përdornin pemë dhe degë të gjelbra për të nderuar perënditë e natyrës dhe për të mbajtur larg erozionin e dimrit. Kjo traditë u përhap nëpërmjet krishterimit, duke simbolizuar jetën dhe ringjalljen e Jezu Krishtit. Në shekullin XVI, pemët e dekoruara u shfaqën për herë të parë në Gjermani, dhe më vonë kjo praktikë u përhap në shumë vende të tjera të Evropës dhe më gjerë.
Një nga momentet kyçe në historinë e pemës së Vitit të Ri është lidhur me shpikjen e dritave elektrike. Në vitin 1882, Edward H. Johnson, bashkëpunëtor i Thomas Edison, krijoi dritat e para elektrike për pemën e Vitit të Ri në Nju Jork. Kjo ide e re, e kombinuar me zbukurimet e ndryshme, ndryshoi përfundimisht pamjen dhe simbolikën e festave të fundvitit.
Pema e Vitit të Ri ka evoluar dhe është bërë një simbol universal i festës, i bashkimit të familjeve dhe miqve, dhe i shpresës për një vit të ri të lumtur dhe të mbushur me mundësi të reja.
