Loja është domosdoshmëri për fëmijën. Loja për fëmijën, është si puna për të rriturin. Loja ndodh dhe zhillohet vetëm në prani të të rriturit, të paktën gjatë periudhës 0-6 vjeç.
Është pikërisht loja në prezencë të të rriturit që fuqizon ndërthurjen mendje-trup.
I vogli i njeriut po nuk luajti në prezencë të të rriturit dhe ai ta nxisë e t’i ruajë cilësinë e lojës, i vogli e ka shumë të vështirë të zhdërvjelltësojë atë përqëndrim, që i jep mundësi mendimit të arrijë atë stad pjekurie që zbut veprimin e furishëm të padurimit. Fëmijët po luajtën vetëm nuk e arrijnë këtë stad.
Në bazë të këtij principi është krijuar figura e mësuesit në shkollë apo e trajnerit në sport. I rrituri është mbështetja dhe dëshmitari i fëmijës që ai është i zoti. Është i rrituri që e nxit fëmijën të shijojë atë që ka arritur e të vazhdojë më tej duke ruajtur masën për të mos prishur lojën dhe duke ushqyer sigurinë që po ja del të realizojë atë që dëshiron.
