Pyetja “A kanë prindërit një fëmijë të preferuar?” mund të jetë një nga ato që lind mes motrave dhe vëllezërve kur shohin se dikujt i jepet më shumë vëmendje. Por përtej zënkave të zakonshme, ka disa studime që tregojnë se ky debat mund të ketë një bazë shkencore.
Sipas një studimi, 70% e nënave dhe 74% e baballarëve pranuan se kanë një fëmijë të preferuar. Megjithatë, shumica e prindërve përpiqen të mos e shfaqin hapur këtë preferencë, duke shmangur konfliktet familjare.
Po pse ndodh kjo?
Preferenca mund të ndikohet nga disa faktorë, si:
Karakteri dhe personaliteti: Fëmijët që janë më të dëgjueshëm, të dashur ose që i përngjajnë më shumë prindit, mund të kenë më shumë mundësi të jenë të preferuarit.
Rendi i lindjes: Fëmija i madh shpesh shihet si më i përgjegjshëm, ndërsa më i vogli mund të jetë më i përkëdhelur. Në mes të këtyre, fëmija i mesëm shpesh ndjen se është “harruar” - dhe kjo ndjesi nuk është krejt pa baza.
Kush kalon më shumë kohë me prindërit: Për shembull, nëse njëri prej prindërve ndihmon një fëmijë më shumë me shkollën, mund të krijohet një lidhje më e fortë emocionale mes tyre.
Ndikimi që ka kjo tek fëmijët
Preferenca e prindërve mund të ndikojë emocionalisht te fëmijët, sidomos te ata që ndihen të neglizhuar. Studimet tregojnë se kur fëmijët perceptojnë që vëllai apo motra është më i preferuar, ata mund të zhvillojnë ndjenja pasigurie dhe vetëvlerësimi të ulët. Për më tepër, kjo mund të shkaktojë konkurrencë dhe tensione mes tyre.
Megjithatë, të qenit i preferuari nuk është gjithmonë pozitive. Fëmija që merr më shumë vëmendje mund të ndjejë presion për të përmbushur pritshmëritë e larta të prindërve.
A duhet ta pranojnë prindërit një gjë të tillë?
Ekspertët sugjerojnë që prindërit duhet të jenë të kujdesshëm në sjelljen e tyre dhe të përpiqen të tregohen sa më të drejtë me të gjithë fëmijët. Edhe nëse në mënyrë të pavetëdijshme kanë një fëmijë të preferuar, është e rëndësishme që asnjë fëmijë të mos ndihet më pak i dashur ose i vlerësuar.
Prindërimi nuk është një detyrë e lehtë. Megjithatë, përpjekja për të krijuar një ambient të drejtë dhe të dashur për të gjithë fëmijët është çelësi për të shmangur ndasitë dhe për të ndihmuar që marrëdhëniet familjare të jenë të shëndetshme dhe të qëndrueshme.
Në fund të fundit, siç thotë një shprehje e njohur: “Të gjithë janë të preferuarit - në mënyrën e tyre”.
