Vendimi për të filluar një udhëtim psikoterapie mund të jetë një hap i vështirë, shpesh i penguar nga stigmat dhe paragjykimet e rrënjosura thellë. Ende ka një qëndrim ambivalent ndaj psikoterapisë, i cili konsiderohet nga njerëzit me “probleme serioze” si një ndjenjë që të bën me turp ose të rezervon.
Megjithatë, nevoja për mbështetje psikologjike është në rritje, veçanërisht tek gjeneratat e reja.
Megjithatë, gjeneratat e reja po tregojnë hapje më të madhe, të bindur se mirëqenia psikologjike është po aq e rëndësishme sa edhe mirëqenia fizike. Pavarësisht kësaj, rruga drejt një normalizimi të plotë të psikoterapisë është ende e gjatë.
Për të promovuar një kulturë që vlerëson shëndetin mendor dhe e bën psikoterapinë të aksesueshme dhe pa stigmë, gazetarët italianë të Revistës Diredonna kanë ndërmarrë një projekt në sinergji me Mama Mind, qendrën e parë mjekësore online kushtuar tërësisht shëndetit të grave, e lindur nga përvoja e Mama Chat.
“Cila është koha e duhur për të nisur një udhëtim psikoterapie?”: kjo është tema që u diskutua fillimisht në këtë komunitet, dhe më pas u përcaktuar 5 pyetje për të cilat u kujdes të japë një shpjegim Dr. Roberta Macri, Psikologe Klinike dhe Psikoterapiste.
Kur duhet të fillojë psikoterapia?
Shpesh ndihem i trishtuar, i pakënaqur dhe i stresuar, por duket si një situatë e zakonshme për shumë miq. Si të kuptoj nëse kam nevojë për një psikolog?
Unë besoj se secili prej nesh e di saktësisht se kur është koha për të kërkuar ndihmë, por se është e vështirë të legjitimojmë veten për ta bërë këtë për shkak të turpit, paragjykimit ose frikës nga ndryshimi. Psikologu nuk do të jetë kurrë në gjendje të shmangë të na bëjë të ndiejmë stres, zhgënjim ose frikë, por ai mund të na mësojë se si t’i trajtojmë ato në mënyrën më të mirë për ne.
Unë vuaj nga episodet e ankthit që për fat të mirë janë të lehta por të shpeshta. Kolegia më këshilloi të konsultohesha me një psikolog, por mua më duket si një dështim.
Shumë shpesh ne ende biem në paragjykimin që psikoterapia ka të përbashkët me brishtësinë dhe stigmën. Të nisësh një udhëtim psikologjik do të thotë të kujdesesh për shëndetin tënd, ashtu si të luash sport, të konsultohesh me mjekun. Shëndeti ynë mendor është ende shumë shpesh i neglizhuar, aq sa e konsiderojmë normale të jetojmë me ankth, mendime të trishtuara, dyshime për veten dhe brishtësi. Shëndeti i mendjes është po aq i rëndësishëm sa shëndeti i trupit. Le të kujtojmë atëherë se në shumë situata të jetës nuk mund ta bëjmë vetëm, por për fat ka një botë të tërë rreth nesh për të na mbështetur. Mos zhvlerësimi i ndjenjave dhe nevojave tona është hapi i parë në çdo situatë.
Jam një studente 20-vjeçare, vuaj nga krizat e panikut dhe ankthi: Do të doja të nisja një udhëtim psikologjik, por kur u thashë prindërve më thanë se “është e gjitha në kokën time” dhe se është një humbje parash. E di që nuk është kështu, por nuk di çfarë të bëj pa para. Çfarë mund të bëj?
Gjeneratat e reja e ndjejnë nevojën të kujdesen për shëndetin e tyre mendor me më shumë vendosmëri se gjeneratat e mëparshme. Edhe nëse ajo që mendoni se ishte “të gjitha në kokën tuaj” do të ishte e drejtë, mbani mend se ky është pikërisht vendi i duhur për të filluar të kujdeseni për veten. Me hapa të vegjël por të paepur po rindërtojmë vetëdijen se mund të ndihemi mirë vetëm nëse kujdesemi njëkohësisht për trupin, mendjen, por edhe për botën që na pret. Të nisësh një udhëtim psikoterapie do të thotë të hapesh veten ndaj ndryshimeve dhe një zbulimi të ri të vetvetes, është një projekt që nuk duhet anashkaluar kurrë.
Si ta zgjedhim specialistin e duhur për lloje të ndryshme të psikoterapisë?
Zgjedhja e terapistit është një moment shumë delikat sepse shpesh mendohet se suksesi i procesit do të varet nga kjo zgjedhje. Megjithatë, studimet tregojnë se qasjet e ndryshme çojnë në të njëjtat rezultate, pavarësisht se ndjekin rrugë të ndryshme, ndaj të mos shqetësohemi! Siç ndodh me mjekët dhe specialistët, do të jetë përgjegjësia e terapistit të na informojë nëse qasja e tij është më e përshtatshme për situatën tonë.
Sa duhet të zgjasë psikoterapia për ankthin dhe sulmet e panikut? A funksionojnë rrugët e shkurtra?
Zakonisht, në një proces psikoterapie nuk bihet dakord apriori për një kohë, pasi faktorët që mund të ndikojnë në mbarëvajtjen e një psikoterapie janë të shumtë dhe duhet të respektohen gjithmonë ritmet e ndryshimit të pacientëve. Çdo individ ka rrugën e tij të rritjes personale, e cila nuk mund të detyrohet ose përshpejtohet pa rrezikuar efektivitetin e punës terapeutike. Ka terapi të shkurtra shumë efektive, të strukturuara me protokolle specifike që funksionojnë vetëm në simptomat e ankthit, por është thelbësore të mos ngatërrohen këto modalitete me premtimet iluzore për shërim të shpejtë. Psikoterapia nuk është një garë me kohën, por një udhëtim që kërkon durim, respekt dhe kujdes për çdo fazë të vetme.
Çdo rrugë terapeutike është unike dhe kërkon kohën e nevojshme që pacienti të përballet, përpunojë dhe transformojë vështirësitë e tij në një mënyrë të thellë dhe të qëndrueshme. Është thelbësore të mbështetemi te profesionistët që do të jenë në gjendje të na udhëheqin në rrugën më në përputhje me nevojat tona.
