Një mjek i njohur ka zbuluar një simptomë të re alarmante që ai ka parë të shfaqet në mesin e pacientëve që përdorin ilaçin Ozempic. Dr Daniel Rosen, i cili është një kirurg dhe specialist i mjekësisë së obezitetit me bazë në Nju Jork, thotë se një numër i pacientëve të tij kanë zhvilluar një gjendje të quajtur alodinia, ose një mbindjeshmëri ndaj dhimbjes.
Dr Rosen thotë se kjo do të thotë se edhe veshja e rrobave mund të ndihet e dhimbshme, siç mund të jetë era që fryn në lëkurën tua'. Disa njerëz e përshkruajnë ndjesinë në lëkurën e tyre si një djegie e keqe nga dielli, me ndjesinë e prekjes që shkakton një dhimbje të mprehtë, pickuese ose djegëse.
Eksperti i humbjes së peshës thotë se disa pacientë që përdorin ilaçe GLP-1 si Ozempic dhe Mounjaro kanë zhvilluar ndjeshmëri ekstreme në shpatullat, kofshët dhe shpinën e tyre. Ai thotë se ka dëgjuar për gjendjen që po zhvillohet në mesin e atyre që përdorin semaglutide (emri i përgjithshëm për Ozempic) në komunitetin shkencor, por ai nuk ka parë ende raporte për të në mesin e atyre që përdorin terzepatite (më mirë të njohur me emrat e markave Zepbound dhe Mounjaro).
Nga përvoja e tij, Dr Rosen thotë se ka parë shumicën e rasteve të alodinisë tek pacientët që merrnin doza më të larta të terzepatitit. Ai dyshon se medikamentet për humbje peshe po shkaktojnë në një farë mënyre ndjeshmëri nervore të lëkurës, por nuk ka hulumtime të mjaftueshme rreth këtij efekti anësor për të ditur saktësisht pse ndodh kjo.
Klinika e Cleveland thekson se ekzistojnë tre lloje të alodinisë. Alodinia dinamike shkakton dhimbje nga një objekt që lëviz nëpër lëkurën tuaj, ndërsa alodinia prekëse shkakton dhimbje nga çdo sasi e presionit të aplikuar në lëkurë.
Variacioni i tretë është alodinia hermale, ku një ndryshim i lehtë i temperaturës, si lëvizja nga brenda në jashtë, mund t'i shkaktojë dikujt dhimbje. Për të ndihmuar pacientët që kanë të zhvilluar alodininë, Dr Rosen reduktoi ilaçet e tyre për humbje peshe.
Ai thotë se simptomat u zhdukën menjëherë, ndërsa në disa raste gjendja u largua më gradualisht, shkruan Daily Mail. Ilaçet për humbje peshe si Ozempic, Wegovy dhe Mounjaro janë të gjithë agonistë të receptorit GLP-1 me injeksion, dhe ato funksionojnë duke imituar një hormon në trup që kontrollon shkallën e përpunimit të ushqimit në zorrë, duke ngadalësuar këtë proces. Kjo redukton oreksin dhe i ndihmon njerëzit të hanë më pak.
Në provat klinike, shumica e njerëzve që merrnin ilaçe për obezitetin humbën mesatarisht 15 deri në 22 për qind të peshës së tyre trupore. Sipas një sondazhi të kryer nga firma e pavarur kërkimore e politikave shëndetësore KFF, 12 për qind e të rriturve në SHBA kanë përdorur barna GLP-1, duke përfshirë 6 për qind (20.1 milionë njerëz) që i përdorin aktualisht.
Disa nga efektet anësore më të zakonshme të raportuara të lidhura me këto barna përfshijnë të përziera, diarre, dhimbje barku, kapsllëk dhe lodhje.
Ashtu si Dr Rosen, disa profesionistë të tjerë mjekësorë kanë raportuar pacientë që vuajnë nga lëkura e ndjeshme pas fillimit të trajtimit. Dr Anastassia Amaro, e cila është drejtoreshë mjekësore dhe specialiste e humbjes së peshës në Penn Medicine, zbuloi: "Një efekt anësor interesant që kam parë kohët e fundit është alodinia. Pra, njerëzit zhvillojnë atë lloj ndjesie të pakëndshme, të dhimbshme [ndjesi shpimi gjilpërash ose mpirjeje] të lëkurës, veçanërisht në semaglutide"
Aktualisht, nuk ka studime që shikojnë lidhjen midis ilaçeve për humbje peshe dhe alodinisë dhe nuk është renditur nga FDA si një efekt anësor zyrtar. Ndërsa Dr Rosen thotë se alodinia është e pakëndshme, ai nuk mendon se efekti anësor është diçka që është "shumë shqetësuese" nëse nuk bëhet "shqetësuese".
Ai vëren se kur pacientët e tij kanë reduktuar ilaçet e tyre për humbje peshe dhe ngadalë e kanë rritur përsëri, ata nuk kanë parë që simptomat e tyre të alodinisë të kthehen. Për ata që marrin ilaçe për humbje peshe, Dr Rosen paralajmëron se është "thjesht diçka për të qenë të vetëdijshëm [dhe ] nëse e shihni, diskutoni atë me mjekun tuaj".
