Dikund jasht katundit
Madje mu afër një lisit
U mblodhën gra e burra
Ta zgjedhin të parin e fisit
Një zonjë mori fjalën
Kjo punë nuk bëhet kurrë
Nëse i pari prej të parëve
Nuk zgjidhet im burrë
Zonja fillojë të betohet
Madje në fusha e kodra
Im burrë ka besimin e plotë
Nga Shkupi e nga Shkodra
Atje dikund kah fundi
U ndëgjuan disa fjalë
Pse në këtë vend të shenjtë
Nuk mundet të jetë im djalë
Ai është trim, dhe punëtor
Shëndrritë madje sikur rreze
Gjithehere ka qenë i afërt
Me motra, halla dhe teze
Madje me një nervozë
U ndëgjua zëri i hallës
Po e japi një propozim
Dhe ate në emër të mëhalles
Mëhalla jonë është e madhe
Më së shumti frymë numëron
Prandaj edhe vendi i të parit
Pse kjo neve nuk na takon
Pjesëmarrësit u ndjersiten
Edhepse ishin nën hijen e lisit
As me zhurmë e as me gishta
Nuk e zgjodhën të parin e fisit.
