Mos flisni për histori
Ju pret shpata e Skënderbeut
Mos flisni për traditën
Dankë i bëni Kanunit të Lekës
Shikoni trojet tona
Vlora e Prekazi ju mallkon
Dëgjoni trimëritë
Ju vret pushka e Azemit
Mos flisni për etninë
Shqetësoni identitetin
Skënderbeun e Adem Jasharin
Krekoseni për vendoshmërinë
Takoni Isa Buletinin
E Mic Sokolin
Kur flisni për dashurinë
Kujtojeni Tanushën
Kur flisni për urrejtjen
Fiket ylli i Idriz Seferit
Kur flisni për bashkim
Humb fama e Lidhjes së Prizrenit
Zbehet Kuvendi i Llezhës.
Gjeneratës sime
Kohës i dola përballë
U shikuam sy më sy
Deri sa gjetëm vetveten
Dhe krijuam jetën
Duke penguar krimin
Tani formësuam
Tokën
Diellin
Në vetvete
Krijuam jetën
Bredhjet e mia
/Po largohem nga Ju, të jem me Ju/
Kam bredh
Rrugëve te errëta
Larg diellit
Ku nuk shkel
këmbë njeriu
Jam futur si fantazmë
Pa thirr
E pa trokitur
Kam bërë konak
Në stinë
Kam bredh
Rrugëve të padukshme
Kam parë botën
Në njësim
Të ferrparajsës
Kam bredh
kam hyjë
Nëpër damarë të mufatur
Me rrjedhën e dhembjes
Së përgjumët
Në eshtrat e popullit tim
E kam zgjuar atë dhembje
Që më therri me thikë
Dhembja në trajta zgjohet
Pret dorën e krimit
Vritet në prapakthim
E nuk vdes
Dhembja
Ka formën e ashtit
Frymarrjen e shekujve
