Ku ta kërkosh arsyen për thyerjen e ndjenjave?
Pas shirave që rrjedhin vallë
apo mes gjetheve të kalbura?
Te bora që bie
apo lulet e paçelura?
Çfarë thyhet nuk ngjitet më,
ndaj e kot të kërkosh
se arsye nuk ka mes stinësh.
Kush guxon të flas për trishtimin
që vrapon brenda teje
e zgjatet pas një selvie në varrezë
që venitet e rrëgjohet nga pagjumësia
e ruajtja e një kryqi që ka marrë qiejt...
Bilanci i jetës...
Të gjithë si Xhevahir Spahiu,
duhet të pyesim veten
"Ditës ç'i dhe çfarë të dha?"
Se ditët shkojnë pa kthim
e netët janë të numëruara.
E nisim me vrap,
pastaj mësojmë të ecim
dhe në fund të lodhur,
zvarritemi pas kohës.
Jeta bën bilancin,
që të marrim aq sa japim.
Vijmë nga tymi
e kthehemi në avull.
Life balance ...
Everyone like Xhevahir Spahiu,
we have to ask ourselves
"What day do you give and what did it give you?"
That days go by without return
and the nights are numbered.
We start running,
then we learn to walk
and finally tired,
we crawl after time.
Life make balance,
to receive as much as we give.
We come from the smoke
and we turn into steam.
PËR INERCI...
Ndalur kujtesa, e braktisur
rrugës së Sizifit,në malin e dëshpërimit,
ku fati zë prit ,kur nuk e pret,
në ecjen horizontale e ngjitjen vertikale,
shpesh humbur dallgëve të jetës
nën tingujt e erës,në ritmin e fjalëve
thënë për inerci në trajektoren e harresës...
