Flakë e prushë do të digjesh,
por një ditë shumë do të përpiqesh;
Andrrat tu shuan në mes, por vet zgjodhe të jesh vet?
Nuk kuptove cka qenka e mira,
Mbledhe gurë se një ditë të pret e veshtira;
Si cigare do të digjesh, e ke veshtirë sa do që perpiqesh?
Sa merzia ka me të kaplu, veshtirë ke me pas edhe ne kamb me u zgju!
Në gjumë të thellë ka me të shti jeta, kanë me t'u kujtu shumë të verteta..
Ka me të mbyt merëzia, ke me pas veshtirë mu kthy ku është foleja e dashuria!